“Deze man is met het lot van vrouwen en meisjes begaan, daarom mocht ik hem tot ridder van Orange the World slaan”.
Tijdens de Orange the World campagne strijden we om het geweld tegen vrouwen en meisjes te stoppen. We hebben het erover dat 45% van de vrouwen in Nederland slachtoffer zijn en wat vrouwen moeten doen. We vergeten te noemen dat 90% van de geweldplegers mannen zijn.
Vrouwen worden aangesproken
De aanpak van geweld tegen vrouwen bestaat traditioneel vooral uit het aanspreken van vrouwen. Aan meisjes wordt nog altijd vaak aangeraden om niet te provocatieve kleding te dragen, niet alleen in het donker te lopen of te fietsen, niet te dronken te worden, een verkrachtingsfluitje bij zich te dragen of weerbaarheidstrainingen te volgen. Het bizarre daarvan is dat daarmee niet alleen het probleem, maar ook de oplossing op het bordje van vrouwen wordt geschoven.
Hetzelfde gebeurt regelmatig met slachtoffers van huiselijk geweld. Overigens is dat woord ook een raar gekozen woord, er is niets “huiselijks” aan geweld wat zich achter de voordeur afspeelt. Het zijn daarbij wel meestal de vrouwen die het huis verlaten, vaak met kinderen, zij zijn degenen die de geweldsspiraal moeten doorbreken. Het aandeel van mannen blijft daarbij vaak onzichtbaar. Dat is zelfs ingebakken in ons taalgebruik over geweld tegen vrouwen. ‘Eén op de drie vrouwen krijgt met geweld te maken’ zeggen we. Maar wat we bedoelen is ‘Mannen gebruiken geweld tegen één op de drie vrouwen’. Of ‘Per dag komen vijf meldingen van verkrachting binnen bij de politie’. Terwijl we bedoelen ‘Iedere dag verkrachten bijna 300 mannen een vrouw of meisje, waarvan vijf slachtoffers melding durven te doen.’
Rol van jongens en mannen
Nu klinkt dit misschien alsof ik me afzet tegen mannen. Het tegendeel is waar. Waar ik voor pleit is dat we mannen en jongens moeten betrekken, en dan niet (alleen) als potentiele daders, maar vooral ook als potentiele medestanders, om er samen voor te zorgen dat niemand geweld tegen vrouwen en meisjes acceptabel vindt, laat staan stoer of cool. Mannen zitten in een soms enorm knellend keurslijf van traditionele culturele opvattingen van mannelijkheid waar problemen uit voortkomen en geweld is er een van.
Geweld een “cultuurding”
Het is belangrijk duidelijk te maken welke belangrijke rol mannen en jongens spelen om dit geweld tegen te gaan. “We moeten het niet alleen hebben over wat vrouwen overkomt maar we moeten de kraan dichtdraaien. Nu zijn we aan het dweilen met de kraan open en we weten allemaal wie, vanuit de traditionele man/vrouw rolverdeling, er vervolgens mag dweilen. Geweld tegen meisjes en vrouwen is geen natuurverschijnsel dat uit de lucht komt vallen maar het is een cultuur ding”. aldus Jens van Tricht van Emancipator die zich inzet om juist de man te emanciperen en te betrekken.
Lockerroomtalk
Daarom moeten we investeren in mannen en vooral jongens, door hen op vroege leeftijd duidelijk te maken wat geweld tegen vrouwen teweeg brengt en hoe zij kunnen voorkomen dader te worden. Het is niet stoer en grappig ongepaste seksistische opmerkingen te plaatsen of meisjes na te fluiten. Het is eerder een zwakte.
Ook de zogenaamde “lockerroomtalk” waarbij jongens en mannen ongepaste opmerkingen maken over vrouwen en meisjes is niet stoer. Hoe vaak heb jij dat aangehoord en gezwegen terwijl je het ongepast vond? Mannen kunnen andere mannen helpen door, zij die zich daaraan schuldig maken, aan te spreken. Geweld tegen mannen is daarmee echt ook een mannenprobleem.
0 reacties